Luisteren, lezen, kijken. Wat ik hoor en zie, wat ik meemaak met mensen of 'gewoon buiten' inspireert mij enorm. Zoiets maakt een aandrang in mij los om dat in letters of beelden te verwoorden. Rondom het thema leven & sterven wil ik die 'vertalingen' met u delen. Het gaat hier uitdrukkelijk niet om beschrijvingen van de uitvaarten die ik doe. Het zijn meer algemene schetsen of bijzondere ontdekkingen die ik voor het voetlicht haal. Het geeft je als lezer tegelijkertijd de gelegenheid om mij wat meer te leren kennen.
Hoe maak je jezelf onsterfelijk? Door grootse prestaties die ergens genoteerd staan? Door het aantal likes, hartjes, volgers of kliks die je digitaal ontvangt? Door opgenomen te worden in de geschiedenisboeken? Ons geheugen vergaat snel, het digitale geheugen nog rapper. Lees meer »
Als ik bij mensen binnen kom om samen een uitvaart voor te bereiden zoek ik naar de kapstok. Nee, niet letterlijk. Want ik hou mijn colbertje aan – je zorgt altijd dat je er voorkomend blijft uitzien. Ik zoek naar kapstokken om het verhaal over iemands leven te kunnen ver... Lees meer »
Op vakantie het Griekse eiland Zakynthos. We wandelen er veel. In de kleinere dorpjes wordt menige houten electriciteitspaal of dito straatlantaarn volgeniet met bekendmakingen van overlijdens. Het is de meest snelle manier van communicatie. Lees meer »
Moederdag. Opeens ontdekte ik het: ik ben de stem van mijn moeder kwijt. Geen idee meer hoe die geklonken heeft. Het is ook al meer dan 30 jaar geleden dat zij overleden is. Beelden van haar ziek- en sterfbed zie ik nog wel voor ogen. Lees meer »
Een opa of oma die overlijdt. Voor veel kinderen is het de eerste confrontatie met de dood. En dus ook met een afscheidsdienst. “Wat gaan we doen? Wat gaat er gebeuren?”. En als zij een aandeel willen hebben in de dienst, bijv. met Lees meer »
Wie intreedt in een klooster doet dat in principe voor de eeuwigheid. Na een periode van proeven en leren (postulaat, noviciaat) komt het moment van de eeuwige geloften: de grote professie. Je legt de geloften af van armoede, gehoorzaamheid, soberheid en celibatair leven... Lees meer »
Bij veel uitvaarten komen belangstellenden iets brengen: doorgaans bloemen. Je wilt een teken van waardering geven. Af en toe maak je mee dat je als bezoeker van een uitvaart ook iets mag ontvangen. Dan bedoel ik niet het gedachtenisprentje, maar een nog tastbaarder herin... Lees meer »
Er zit maar één nacht tussen. Opeens ziet alles er anders uit. Wat gisteren nog fris en kleurrijk was en iets van leven ademde, is vandaag … verdord, opgekruld en ineengekrompen in een vaste vorm die erop wacht om daarna te zullen gaan verkruimelen in broosheid en vergank... Lees meer »
De spoorbomen zijn dicht. Wachten voor het rode licht. Mijn oog valt op de bloemen die vastgeregen zijn in het hekwerk. Bloemen die een plek en een gebeurtenis markeren waar het misging. Een ongeluk, soms ook een bewuste daad uit wanhoop. Lees meer »
Ik kijk in heel wat mensenlevens en achter heel wat voordeuren. Ik hoor en zie en merk veel. Niet alles kan en hoeft in een uitvaart ook gezegd te worden. Sommige info is privé of te gevoelig om te delen. Dat kijkje achter de schermen helpt mij wel om genuanceerd een verh... Lees meer »
